Een grote onderneming zal, als schuldenaar, ten aanzien van kmo’s, als schuldeiser, geen uiterste betaaltermijn van langer dan 60 dagen meer kunnen overeenkomen. Elk beding in een contract of algemene voorwaarden dat toch voorziet in een langere termijn zal nietig zijn. Dit volgt uit de wet van 28 mei 2019 die de wet betalingsachterstand in handelstransacties wijzigt en die op 29 april 2020 in werking treedt.

De nieuwe wet beschermt enkel een kmo en verwijst daarvoor naar de criteria voorzien in het WVV. Een beschermde kmo is bijgevolg een onderneming die niet meer dan één van de volgende criteria overschrijdt:

• jaargemiddelde van aantal werknemers: 50;
• jaaromzet (excl. BTW): € 9.000.000;
• balanstotaal: € 4.500.000.

De kmo gaat er aldus op vooruit ten opzichte van de huidige wetgeving. Indien er op vandaag geen betalingstermijn is voorzien, moet een grote onderneming zijn schuld betalen binnen de 30 kalenderdagen. Werd er tussen de partijen wel een termijn overeengekomen, dan kon dit volgens de huidige wet maximaal 60 dagen zijn, tenzij partijen uitdrukkelijk een langere termijn overeenkomen. En in deze laatste mogelijkheid knelt nu net het schoentje. Vastgesteld werd dat grote ondernemingen in de praktijk dikwijls langere termijnen bedongen/afdwongen wat zou leiden tot liquiditeitsproblemen voor de kmo’s. Enkel wanneer de betalingstermijn ronduit onredelijk is, kon de kmo naar de rechter stappen om de termijn te matigen.