Veel leveranciers bedingen een clausule van eigendomsvoorbehoud in een verkoopovereenkomst of in hun factuurvoorwaarden. De verkoper blijft daardoor in principe eigenaar van het geleverde goed tot de volledig verkoopprijs door de koper wordt betaald. Bij gebrek aan betaling kan het desbetreffende goed door de leverancier worden teruggevorderd, en dit ook na het faillissement van de in gebreke blijvende klant. Het is daarbij wel belangrijk dat het eigendomsvoorbehoud tijdig wordt ingeroepen.

Artikel XX.194 van het Wetboek Economisch Recht bepaalt namelijk dat de rechtsvordering tot terugvordering, zoals een beding van eigendomsvoorbehoud, moet worden ingesteld vóór de neerlegging van het eerste proces-verbaal van verificatie van schuldvordering en dit op straffe van verval. Deze datum staat steeds vermeld in het faillissementsvonnis. Het instellen van deze vordering is niet aan vormvoorwaarden onderworpen, maar gebeurt omwille van bewijsredenen uiteraard best schriftelijk.

Een tweede aandachtspunt in dit verband is dat er op de curator geen actieve verplichting rust om (niet-gekende) schuldeisers te “zoeken” of te informeren over de tussenkomst van een faillissement. De publicatie in het Belgisch Staatsblad geldt namelijk als officiële kennisgeving. Het is dus aan te raden als verkoper om geregeld het Belgisch Staatsblad te raadplegen indien een koper met betalingsmoeilijkheden kampt. Wanneer de koper effectief failliet verklaard wordt, is het aan de verkoper om zo snel mogelijk het bedongen eigendomsvoorbehoud in te roepen en duidelijk te specificeren op welk(e) goed(eren) dit eigendomsvoorbehoud betrekking heeft. Vervolgens zal de curator nagaan of het desbetreffende goed zich in het vermogen van de gefailleerde bevindt, waarna het desgevallend aan de verkoper is terug te bezorgen.