Tot voor kort bestond er enkel een verbod om werknemers te discrimineren op grond van hun huidige of toekomstige gezondheidstoestand. Een verschil in behandeling van de werknemer op grond van zijn medisch verleden viel daarentegen buiten het toepassingsgebied van de Antidiscriminatiewet. Daar is sinds 27 oktober 2022 verandering in gebracht. Door een wetswijziging is het voortaan verboden om werknemers te discrimineren op grond van hun gezondheidstoestand in het algemeen, wat dus ruimer wordt. In de meest recente versie van de Antidiscriminatiewet zijn de woorden ‘huidige of toekomstige’ geschrapt, zodat voortaan ook het ziekteverleden van een werknemer een verboden discriminatiegrond uitmaakt. Een sollicitant niet aanvaarden wegens het feit dat hij/zij bijvoorbeeld het jaar voordien een depressie heeft gehad, kan dus in principe niet langer.

Wel kan een verschil in behandeling nog steeds gerechtvaardigd worden wanneer dit berust op een legitiem doel en de middelen voor het bereiken van dat doel passend en noodzakelijk zijn. Is dat niet het geval, dan loop je als werkgever het risico om aan je werknemer een schadevergoeding te moeten betalen die gelijk is aan zes maanden loon.