Sinds de invoering van het nieuwe vennootschapsrecht bestaat geen twijfel meer over het feit dat statutaire clausules die voorzien in een automatische uittreding wegens verlies van hoedanigheid, zoals bijvoorbeeld wegens het beëindigen van een bestuursmandaat, geldig zijn in zowel de CV als de BV. Dit was evenwel anders onder het oude vennootschapsrecht.

Een deel van de rechtsleer bepleitte namelijk dat dergelijke statutaire clausules niet geldig konden worden bedongen. Deze discussie onder het oude recht werd door een recent arrest van het Hof van Cassatie evenwel definitief en in lijn met de bepalingen van het nieuwe vennootschapsrecht beslecht. De statutaire clausule ingeschreven in de statuten van een CV(BA) werd met andere woorden geldig bevonden.

De principiële geldigheid van statutaire clausules die voorzien in een automatische uittreding bij verlies van hoedanigheid kan evenwel in bepaalde gevallen de deur naar misbruik op een kier zetten. Sinds de inwerkingtreding van het WVV is de automatische uittreding immers ook een mogelijkheid in de BV, waar (niet noodzakelijk) sprake is van een coöperatief gedachtengoed en de hoedanigheid van een aandeelhouder (in de regel) minder van belang is voor het aanhouden van een participatie. Nu de beëindiging van de hoedanigheid van een aandeelhouder vaak beïnvloed zal kunnen worden door de andere aandeelhouders, kan in conflictsituaties wel eens misbruik worden gemaakt van de uittreding van rechtswege.